Urodził się 22 lipca 1896 r. w Zadusznikach, pow. lipnowski.  Był synem Andrzeja i Marianny Katkiewiczów. Absolwent Seminarium Nauczycielskiego w Wymyślinie w 1916 r. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 r. został powołany do Wojska Polskiego.  Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1918-1921. Był ranny. Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej w 1920 r. rozpoczął pracę nauczyciela w szkole w Mierzynku koło Lubicza. W 1923 r. został przeniesiony do szkoły powszechnej w Bobrownikach i objął funkcję  kierownika siedmioklasowej szkoły. Rozpoczął szeroką działalność której celem było ożywienie życia społecznego wsi. Był naczelnikiem a następnie prezesem Ochotniczej Straży Pożarnej w Bobrownikach. Zainicjował budowę nowej remizy. W 1924 r. zorganizował orkiestrę strażacką. Przyczynił się do powstania przedszkola, otwarcia placówki pocztowej oraz budowy nowej szkoły. Rozwijał oświatę wśród dorosłych, popularyzował uprawianie sportu, czytelnictwo i harcerstwo. Założył chór szkolny. Przygotowywał przedstawienia teatralne. W 1932 r. został przewodniczącym koła Związku Przyjaciół Związku Strzeleckiego w Bobrownikach.

Został aresztowany 17 października 1939 r. w Lipnie, dokąd udał się na  konferencję dla nauczycieli z powiatu lipnowskiego, zorganizowaną przez Niemców. Został wywieziony do więzienia we Włocławku, a stamtąd do obozu koncentracyjnego. Zginął w KL Mauthausen-Gusen 13 grudnia 1940 r. (nr obozowy 735).

W 2000 r. władze gminy Bobrowniki upamiętniły postać przedwojennego kierownika szkoły pamiątkową tablicą na budynku dawnej szkoły powszechnej.

Opracowała: Jolanta Zofia Iwińska