Urodził się 8 lipca 1906 r. we wsi Jarczewo, gmina Skępe, pow. lipnowski. Absolwent Seminarium Nauczycielskiego w Wymyślinie w 1928 r. Po maturze podjął pracę w Nowej Rudzie, pow. grodzieński, woj. białostockie (obecna Białoruś). W 1933 roku został przyjęty na Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie.  Jednak sytuacja rodzinna zmusiła go do rezygnacji ze studiów.

Wybuch II wojny światowej zastał go na Kresach. Brał udział w wojnie obronnej we wrześniu 1939 r. Następnie zaangażował się w konspiracji Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Za organizowanie tajnego nauczania i aktywną działalność w podziemiu, w 1943 roku został aresztowany i osadzony w więzieniu w Grodnie.

Z wyrokiem śmierci został skierowany do obozu hitlerowskiego KL Stutthof. W 1945 r. powrócił w rodzinne strony i podjął pracę w szkolnictwie. W 1953 roku rozpoczął pracę w Toruniu w I Liceum Ogólnokształcącym im. M. Kopernika. W latach 1959 – 1963 był Prezydentem Miasta Torunia. W okresie kadencji szczególny nacisk kładł na rozwój oświaty i kultury.

Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945 i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a za całokształt pracy w Radzie Miejskiej torunianie nadali mu tytuł „Ojca Miasta".

Zmarł 16 lutego 1992 roku w Toruniu.

opracowała: Jolanta Zofia Iwińska